[ اینتلیجنتهای ِ مُرده خوار! ]

          آنها که بر جنازه ی ِ نامها! _

          و بر لاشه ی ِ کلامها! _

          و در بستر ِ هزاره ها! _

          و بر خاکستر ِ یادواره ها! _

                                               بساط  و،  دُکان!، کنند!؛*1

          رو سوی ِ ساحل ِ خواهش! و با حرص ِ اکتساب! _

          و به گردابِ شهرت و، محبوبیت و، ثروت! _

                                                  بر موج ِ خون ِ خلق!؛

                                                   بلم را!  سُکان کنند!...*2

          و هربار، با مناسبتی!؛

          به اظهار ِ رفته ای و،  به زنهار ِ عاقبتی!؛

          با شیوه ای ز مَکر و، مهارت! که با نرخ ِ نان ِ روز و، قلم! _

          سفره ای برای ِ حفره ی ِ هار ِ درونشان!  بیارایند! _

          و یا  به ساز و، سوز ِ بیان!؛ با عشوه های ِ عیان! _

          و مجهـّز ِ به احتیاط ِ موذیانه! تا حفظ ِ رازهایشان! به نهان! _

          ریشقندِ مستمع ِ خویش!؛  - که چون کودکان! -  کنند!.

                                                                      هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                           24,06,1992  Helsingør

            *1 و 2 =  در تداول ِ فارسی! هم  - دکان -  و هم  - سکان -  یا با تشدید، یا بدون ِ تشدید! گفتار می شوند! _

              و درین چامه! نیز،  هم  - دکان - و هم  - سکان -  بدون ِ تشدید است!.