[ عابدِ  - بی حصارمعبد - ! ]

          من عابدِ  بی مسجدِ سجّاده بدوشم! _

          با دیده ی ِ جان!  جوشم و،  ازکام! خموشم!...

          آتشکده ای ساخته ازشور!،   َکرَمبخشی ِ هستی!؛

          نزدش همه تمکینم و،  درخویش!  خروشم!...

          خواهش!  همه را بسته به تقلید و، تقیّد! _

          درباد! نه چون بید! که لرزم،  وزتاب! نه چون - آب!؛ که جوشم...

          از باده ی ِ  - بی غشی ِ جان - !،  مستم و، بی بار!؛

          یک جُرعه ازین باده!  به عالم نفروشم!...

          هرچند،  چنان کوه! نمایان ِ شکیبم! _

          رخسارِ تو! دل میبَرَدَم!  یادِ تو! هوشم!...

          درخلوت و،  جلوت!؛   دل و، جان! بنده ی ِ جَبراست! _

          مجبورِ به خرسندی ام و،  راز!؛  نپوشم!.

            هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                          06,02,2007  Helsingør