[ انگـیزه ی ِ یاخدا گفتن ِ بنده! ]

          بنام ِ همان شور ِ تابنده از ژرفِ جان ِ جهان! _

          که در همـّه هستـیّ و، هرجای ِ هستیّ و، هرچه پدیداری و،هرچه جان و، روان!؛

          که بخشی زآن! یک تن ِ خـُرده جان! _

          به هنگامهائی که جوید به سختی امان! _

          و یا هم  بامـّیدِ شادی و، از خواهشی!؛

                                                  بگوید :

                  بنام ِ خداوندِ بخشنده ی ِ مـِهربان!.

                                                                      هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                             02,01,2008  Helsingør