[  با کاهِش ِ بینائی!،  َکمخواهی ِ دنیائی! ]*

          آنگاه!،  که چشمان! _

          رَوَد  به  َکمسوئی!؛

          هنگام ِ راحتِ جانست! _

          که شاید به  َکمتر! ببیند و،  َکم! خواهد...

          وگوئی که ترفندِ هستی است! _

          ِبدان چاره!،  تا از بارِ دوش ِ جان!،  کاهَد!؛

          که در دُوره های ِ پیش! _

          برای ِ نوش ِ هرچه که دید! _

          رسیدش آنهمه نیش!.

            هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                                                     25,08,2007  Helsingør

            * برای ِ آنهائی که، عینکی شدن ِ خود را! آه میکشند و، دل مُرده اند! _

               و هُولکی بودن ِ خویش را! که تا همین چندسال ِ پیش!؛

               [ برای ِ تصاحب،  و تملّکِ هرچه ازکم و، بیش! ] _

               از یاد بُرده اند!.