[ برای ِ گرمروئی ِ درختِ - آلاش! - ]
منم آن - سُرخ درختی! - که به هنگام ِ خزانی!، تازه پیراهن ِ من سبزو؛ به دُکمه ارغوانی!... منم آن - دوست به خورشید! - ، کزآموزش ِ مِهرَش!؛ چامه ام! تا به لبِ گور! نوا کند جوانی!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 02,11,2008 Helsingør
|