|
[ برای ِ " حافظ " ِ دُوران! که آموزگار ِ پایمردی ِ پـِیمان! ]
سایه! _ گمانه آفرین ِ خُنـَکای ِ پناه دهنده به خستگان هم! هست! _ و ابتهاج! _ واژه ای با پیام ِ شادمانی ساز ِ آکنده ی ِ تبِ راز! _ از باغ ِ سرخوشی، وسُرور!... و نسل ِ ما! که اینروزها، به چهل و، پنجاه و، شصت _ می رسیم؛ سرافراز ازین غرور! _ که تو!، با زیبائی ِ کلام ِ نافذِ خویش!؛ برای ِ باورهایــِمان " حافظ " ِ عَهدی! _ وَ هَم، حفظِ عهد را! با سخن ِ راستین! و با یکی از هفت گوهرهای ِ گنج ِ هنر! _ چنان سربلند! ازعُهده برآمدی!؛ که حسرت نشست بر دل ِ جاه طلبانی که خال درآستین! _ در مراسماتِ پُرتب و، تاب! _ بکوش میشوند! که شاید _ ( بسان ِ تو! با تاج ِ آفتاب! که از جوشش ِ چشمه سار ِ اندیشه ات!، به باغوار ِ جان ِ هنرپیشه ات به سر داری!؛ ) در سرای ِ سخن! سری بیارایند! _ و بدین آهنگ پویه می کنند و، جانکوشی ِ نظم را! _ به رنگه های ِ نمایـِشی ِ خودجوشی ِ شعر! می آلایند!؛ وگر مخاطبین!، ز ترفندشان! ز رَه نروند!؛ مویه می کنند!... و ما! خشنودِ ازآنکه درباغسایه ی ِ گفتار ِ تو! _ از گنجوار ِ شـِعرو، شعورت! برخوردار میشویم!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 17,09,1989 Hamburg
|