[ درستایش ِ بهشتِ پنبه ای!]

 

          ای بسترِ من! چقدر خوبی!؟ _

          گرچه  « کهنه مندرس »،  وَ بیرنگ!؛

          امّا چه مرا تو مِهربانی!؟

          بی هیچ توقّعی و، نیرنگ!...

          شبها که مَرا- ست!،  سوزِ سرما!؛

          حفظِ تبِ خون کنی و، گرما!...

          ما را بدهد نیازِ ابزار! _

          هرُگلبن ِ اندیشه که درما!...

          ابزار!  به نزدِ جان!  پُراز ارج! _

          هم هست،  بیان ِ جان!؛  برآن!  دَرج! _

          امّا،  که اگر نبود،  ابزار!؛

          بَرجان چه شدش گنج ِ جهان! خرج؟...

          پس،  بایدم آنکه؛  چامه گفتن! _

          بَرهرچه زِ اندیشه!  شنفتن! _

          تا،  واقعیتگرای!! بودن!،

          بَر خِرَد!؛  حقایق!!  ننهفتن!...

          ای بسترِ من! بیاد بسپار!،

          گوهران ِ رَخشا!؛  به شبِ تار!...

          چندین که برفت،  یارم ازبَر!؛

          تا چند شدم؟  غریبه را! یار!...

          در ذهن ِ توو، من است  جوشان!

          بَس یادِ تب و، تابِ خروشان! _

          فخرِ من و، تو!؛  کان همه مهوش! _

          یکشان نَبُدی زِ تن فروشان!...

          یادت برسد! که چند؟ بودند! _

          یک یک زِ من و، تو!؛  مستِ تبنوش! _

          در بندِ هوس!  رَها  زِ پندار! _

          وز تابش ِ مِهر!  آتش آغوش!...

          هرجا، که زییند؛  شادشان باد! _

          دلشادی ِ من! زِ یادشان! باد...

          رفتند و، نرفت!؛  یادِ آنها! _

          ازخاطرِ من!  ِپی ِ زمانها!...

          هرُگل، که به نزدِ جان! گران است!؛

          شادابی ِ آن!  هوای ِ جانست!...

          گر دوست بداشتم کسی را،

          بر- او! نه بخواستم خسی را!...

          اینگونه!  زِ عشق!!،  گویشی هست! _

          خواهش!؛  سوی ِ دام!!  پویشی هست!...

          از مِهر!  شود  بال و، پَرِ جان! _

          تا هستی ِ جان!  به شاد و، آسان!...

          مِهرآتش ِ جان ِ این جهان است! _

          درهرچه و،  جان ِ مردمان است!...

          درهرچه پدیده های ِ هستی ست!،

          یک دفترِ مِهر!؛  دربیان است!...

          هرجان!، که نه مِهربان به جانهاست؛

          بیمار!  زِ خدشه ای گران است!...

          بی مِهر!،  تکامُلی به جان!؛  نیست! _

          نقص ِ جان! چو دوزخ ِ روان است!.

             هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                                                   31,10,2007  Helsingør