[ درستایش ِ انسان!  اشرفِ مخلوقات!؟!؟!؟]

 

          آنچنان ِپی بُرده ام  بر ذاتِ دوست! _

          تا همان نا دوست!  خویش ِ شخص ِ اوست!...

          او که گوید :   مِهربان!، با جان! بُوَد!؛

          بُرده حیوان را! به کارو، خورده و، هم؛ کنده پوست!...

          برخی انسانها! خورند ازتیره های ِ گوشتخوار! _

          پس، نه درجانشان!  زِ شرمی؛ گفتگو- ست.

             هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                                                   18,10,2007  Helsingør