[ دیدارِ یک درختِ گویا!]
از میان ِ یک درختِ پُرشماران سال ِ دیگرتیره ای! _ جورِ دیگر!، از نهالی!؛ سرزده!... این فرایند ازشدنها!، کزجهان ِ یک نهادینه! _ بُدَنها را! فرا آرَد!؛ به ژرفای ِ دلم! اخگرزَده! : تا که مردمها!، به شاید!؟ روزگاری ِپی بَرند!؛ از نهادِ هسته ی ِ هستی! که رازِ دوستی ست! _ با نمادِ هَمرَهی! درهرکجا! دربخش بخش ِ بودنی های ِ جهان! _ { درتن ِ خورشید و، آب و، خاک و، باد! _ یا به هرپیکر! وهرجان و، روان! _ یا که خشکی زیست!، یا هَم، آبزاد!}؛ پَرتوو، گرمائی و، تاب و، تبِ آذر!! زده!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 27,03,2009 Helsingør
|