[ گوهر یابی!]

 

          درون ِ دل ِ ابر!  خورشید! جوی! _

          به ژرفای ِ نفرت!  رَهِ عشق! پوی!...

          همین ابر!،  ازشورِ خورشید هست! _

          که با رنگِ سردَش؛  به صحرا و، کوی!...

          چه نفرت گماران!  چه منفورها! _

          یک انگیزه شان! رانَد از باغ ِ خوی!...

          خوش ازعشق!،  خُرسندی ِ دیگران!؛

          نه ازخواهش ِ خویش! دیدارِ روی!...

          به هرموی!  ازقصّه ها! بیشمار! _

          ببین!  ایکه گیری تواز ماست موی!...

          زِ خون ِ دل ِ ُگلپرستان! بنوش!،

          به کژخنده بَربلبلان!؛   ُگل ببوی!...

          دَمی هم تبِ مِهر!،  ازخود بپرس!؛

          که آسان بپوئی! به هرسَمت و، سوی!.

             هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                         16,02,2008  Helsingør