[ گوهر یابی!]
درون ِ دل ِ ابر! خورشید! جوی! _ به ژرفای ِ نفرت! رَهِ عشق! پوی!... همین ابر!، ازشورِ خورشید هست! _ که با رنگِ سردَش؛ به صحرا و، کوی!... چه نفرت گماران! چه منفورها! _ یک انگیزه شان! رانَد از باغ ِ خوی!... خوش ازعشق!، خُرسندی ِ دیگران!؛ نه ازخواهش ِ خویش! دیدارِ روی!... به هرموی! ازقصّه ها! بیشمار! _ ببین! ایکه گیری تواز ماست موی!... زِ خون ِ دل ِ ُگلپرستان! بنوش!، به کژخنده بَربلبلان!؛ ُگل ببوی!... دَمی هم تبِ مِهر!، ازخود بپرس!؛ که آسان بپوئی! به هرسَمت و، سوی!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 16,02,2008 Helsingør
|