[ " حافظ " !،  به گونه ای و؛   کاسب مَنِش!،  به نوعی!؛

               نرخ ِ نمک بدانند!   تا چند ها گران است!؟]*

          گویند که دریا!،  نمکش!؛  یُد! دارد! _

          جان! گنج ِ گران بسی که درخود دارد!...

          ای آنکه نه آگاهی - ات از شورش ِ دریا - ست! _

          بنیوش!  که از حنجره ی ِ عشق!  چه آوا - ست؟! :

          بر { دل }  تو کلیک کن! که هویدا َشوَدَت  بَرگِ  رَوایت _

          از کاسبِ خود نما! ( به آب و، تابِ  " مِهرو، عشق و، نیکی! " )  درنهایت!.

             هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                                                   18,05,2009  Helsingør

          * این چامه!، هنگام ِ ریختن ِ نمک!، ازپاکت به شیشه ی ِ نمکدان!؛ دراندیشه ام ساخته شد!.