|
[ خوراکِ تن! ونوش ِ روان! ]
هوش ِ ابزاری کجا و، هوش ِ بیداری! که جانیاری! کجا؟... تن برآساید زِابزارو، زرو، بازارها! _ میشود نوش ِ روان!، با ساغرِ اندیشه ها! _ کزهوای ِ بینش ِ بیدارها! جانیارها!... خویش پرواری! کجا و، خود نگهداری! کجا؟... یک، خودش را! پَروَراند! _ با فروش ِ هوش و، کوش ِ خود! _ به زرداران! ویا خونخوارها!؛ دیگری، خودرا! نگه دارد!؛ به دوری ها! زهمکاری به زرجویان! که اژدرمارها!... خامی ِ باور! _ که شاید گنج ِ گوهرها! به چنگِ بَهره بَرداری! کجا و، ارزش ِ بینش! _ واخترهای ِ تبناکِ سپهرِ " نیک پنداری"! کجا؟... بس که نوشانیده اندت! ازنوشتارِ خوش و، گفتارِ خوش - بینندگی! _ ( چند، از رَوان پژوهائی! که یا از بوم و، قوم!؛ یا زِ بیگانه!، که چون؛ " اریک فروم "! ) _ ( تا که هم هزینه پردازی برای ِ برخوری ها!، هم بکوشی دررَهِ سازندگی ها!، بهرِ هرسرمایه دارو، کارفرما!، در دو روزِ زندگی!؛ ) ( هم، شوی خرسندِ کیش ِ سرسپردنها!، به بندِ بندگی!؛ ) پس، تواناتر!؛ تواند بَرخورَد! ازرنج ِ تو! _ هرکجائی اززمین! هستی پدید! _ نام هم! برخود! گذارد!، بابِ طبع ِ گول ِ تو!؛ ( چونکه عقل ِ او!، ترا!؛ صد بارهم، ازخویش ِ تو!، بهترشناسد!؛ زانکه میگوئی! : سبب های ِ جهان!، یا هم، خدا!؛ اورا! گمارَد! ) _ همگروهِ برترین ها!! زالوی ِ به آفرید!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 10,03,2009 Helsingør
|