[ لازم و، ملزوم! ]

          تکیه برعقل! نمودم، دل ِ احساس! شکست!_

          به خِرَد! نـَقل نمودم؛ رُخ برافرُخته نشست!_

          گفت: عقل است!، که ابزار ِ بَر ِ احساس است!_

          شد به هم!؛ تا دل و، جانت!  ز ِ خَس ِ زیست! بـِرَست!.

           هاشم شریفی << بودش >> دانمارک   09,03,2006   Copenhagen