[ مسئولیـّتِ انسان! ]

          از شیر! نشاید که توان خواست،  چو آهو! به چمیدن! _

          کـَرکـَس! نتوان گفت ز احوال ِ دل ِ شانه بسر! نزد ِ چمنزار! _

          از کبک!  نپرسند دغلکاری ِ روباه! _

          کـفتار! نداند تب ِ لاله زار و،  شور ِ شاپرک را!...

          امّا، که بـِهـَریـکی!، و هرکدام!، از تیره ی ِ انسان!؛

          ممکن بشود بیادش آری! _

          از گوهر ِ مـِهر و، مـِهربانی!؛ که ورا! هسته ی ِ هستی ست!.

                                                                       هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

05,02,2007  Helsingør