[ مستی از جام ِ بینش ِ خویش! ]

          برای ِ دَمی دورگشتن زدَهر و،  زخویش! _

          چشائیّ ِ جانها! زتلخیّ ِ مِی!  خورده نیش!...

          خوش آن مست!،  کز باده ی ِ هردم از بی غشی!؛

          بنوشد زجام ِ صفای ِ دل ِ مِهرکیش!.

                                         هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک 

                                                                             14,03,2008  Helsingør