[ مِی ِ رایگان! ]
شد تابش ِ جشن ِ روزت ازدست!، شب!؛ کوش ِ چراغ! بر تنت بست!... چشم ازتبِ آفتاب!، بستی!؛ رَهپوی! به ماهتاب! هستی!... هُشیار ِبرَه نسوده ای ِپی! _ دستِ توو، آه و، دامن ِ مِی!... ازجام ِ خِرَد! بنوش چندی! _ دربافه ی ِ تن! مَباش بندی!... با مِهر! به دیگران بیَندیش! _ برجان ِ ستمگران!، َشوی؛ نیش!... ازدام ِ فریب!، باش هُشیار! _ با َکس؛ تومَبَرفریب درکار!... باشد که رَوی دَمی که هستی!، از شادی ِ دیگران !؛ به مستی!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 18,01,2009 Helsingør
|