[  ِپیمان! ]

          اگرچه دور زمانی ازان ماجرا گذشت!_

          و در میان ِ باغ ِ ضمیرت،

                                           چو شاخه ای شکسته شدم!؛

          و در بیان ِ روح نـَوازت،

                                           چو واژه ای گسـسـته شدم!؛

          ِپیمان نمی گـُسـَلـَم!_

          باور نمی بـُرم از تو!_

          هرچند،

          که از  ِپی ِ  دُوران!؛ زپرواز ِ بی تو! خسته شدم!_*1

          هرچند،

          که از غم ِ   ِهجران!؛ بالـَم فروبسته گشت و، به عزلت نشسته شدم!. *2

                                                    هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک  02,04,1996  Helsingør

            1* در باز نویسی برای این سایت! شش واژه ازین مصرع! افزوده شده هستند!.

          2*در این مصرع! یک واژه عوض شده است!.