[ رَمزِ طنز!]

 

          شد،  ارزش ِ غزالان!؛   سیم و، سَرا و، مَرَکب!؛

          ما را- ست،  سینه! مجمر!؛  کاتش درآن برآید!...

          بُتی به طعنه گفتا :   مجمرِ  دود پُرسا! _

          گفتم :  دراشتباهی!  این تش! زِجان! برآید!...

          با رَمز!  گفتمت طنز!  تا خنده برلب آری!،

          تا باختر!،  بهارش!؛  ازخاوران برآید!...

          کردم هزار تدبیر!،  شد شیرفهم! تفسیر!؛

          رنگِ نمک! چه هنگام؟  چون زعفران برآید...

          این نکته را!،  نداند تاجرکه جامه فاخر!؛

          عطّارها! بدانند!   کز عاشقان! برآید!.

             هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                                                   01,06,2002  Helsingør