[ شناگران!  وآزمندان ِ بر فنون ِ شنا! ]

 

          کبوتری،  سوی ِ دریا و، رود!  می نگرد!؛

          و شنای ِ ماهیان ِ آزاد را! _

          دوستدارِ توانائی است! _

          آنسان که بی هیچ خواهشی بر فنون ِ شکار!...

          واگرچه؛  شاهین و، بازو، کلاغ و، کرکس هم! _

          برای ِ چنگ زدن به جان ِ ماهیان ِ خسته ی ِ دریا! _

          شناگری را!،  درآرزو دارند!؛

          هیچکس!  اشرفِ مخلوقات شان!  نمی نامد!...

          امّا،  انسان ِ مبتلا به سیری ناپذیری! _

          که به مناسبت!، 

          درکوش!  برای ِ  خود مِهربان نمائی ِ گهگاهی ست!؛

          به صیدِ ماهیان ِ ممکن و، ناممکن ِ دریای ِ هوش! _

          ازهرتوان ِ خود!  پیشه میکند!  تا دسترسی به هرکم و، بیش! _

          و،  بَریاخته های ِ کودکِ جان ِ خویش! _

          - که درژرفِ دل!  به بازی اند و،  درکارِ شورو، شوق پردازی!؛ -

          هجوم ِ مارو، کژدُم و، چنگار!.

             هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                                                    07,01,2009  Helsingør