[ شناگران! وآزمندان ِ بر فنون ِ شنا! ]
کبوتری، سوی ِ دریا و، رود! می نگرد!؛ و شنای ِ ماهیان ِ آزاد را! _ دوستدارِ توانائی است! _ آنسان که بی هیچ خواهشی بر فنون ِ شکار!... واگرچه؛ شاهین و، بازو، کلاغ و، کرکس هم! _ برای ِ چنگ زدن به جان ِ ماهیان ِ خسته ی ِ دریا! _ شناگری را!، درآرزو دارند!؛ هیچکس! اشرفِ مخلوقات شان! نمی نامد!... امّا، انسان ِ مبتلا به سیری ناپذیری! _ که به مناسبت!، درکوش! برای ِ خود مِهربان نمائی ِ گهگاهی ست!؛ به صیدِ ماهیان ِ ممکن و، ناممکن ِ دریای ِ هوش! _ ازهرتوان ِ خود! پیشه میکند! تا دسترسی به هرکم و، بیش! _ و، بَریاخته های ِ کودکِ جان ِ خویش! _ - که درژرفِ دل! به بازی اند و، درکارِ شورو، شوق پردازی!؛ - هجوم ِ مارو، کژدُم و، چنگار!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 07,01,2009 Helsingør
|