[  َا کـُجو می یوی؟،  تی کـُجو میری؟؛  شــُـغلـِت چـِنـِـه؟ ]

           

          روزو، شب! یا کوش ِ ابزاری، و یا در جوش ِ فکر!؛

          ارج!  بر هر ویژه ی ِ [ ارزنده - ذِکر ] !...

          اینهمه!  پویائی ِ جان و، روان!  در نسلها !؛

          بهر ِ شادیّ ِ بشر!  از فکر ِ بـِکر!...

          فکر ِ بـِکر!،  نوزائی ِ اندیشه است!_

           ُمرده دورانداختن!؛  زان ریشه است!.

                                    هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک  Helsingør  27,07,2006