[ برای ِ طوطی ها! ]
طوطی! فرا بگیرد! _ تا از کلام ِ چندی، گوید به مـُزد قندی!؛ امّا، کجا بداند؟ _ آن قند! با چه زحمت؟ _ آید براو! به رحمت!... از واژه های ِ بسیار! _ وز شیوه های ِ گفتار! _ یا گونه ی ِ نوشتار! _ نزد ِ غریبه و، یار!؛ آموختی تو!، امّا!؛ نیک است اگر بدانی! _ هم اسم و، هم ؛ مُسـَمّا!.* هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 20,01,2006 Helsingør *مُسـَمّا! با رسم الخطــّ ِ فارسی! برابر ِ با مُسـَمّی در عربی! که مُسـَمّا تلفظ می شود، و درین شعر! _ برداشتِ از آن؛ ( وجه تسمیه ) است!، یعنی بیان کننده ی ِ آنکه چرا شخصی یا موردی یا پدیده ای چنین و، چنان نامی دارد؟ و از چه جهت یا از چه موردی ناشی شده است!؛ و البته نام ِ نوعی خوراک هم هست!.
|