[ زبان ِ حال ِ ما!  ( کوچیدگان! ) ]

          هنگام ِ خَستگی!، یا دَرد!؛

          با آهِ  َسرد! _

          همه را!  آگاه میسازیم!  ز اندوهناکی ِ خویش!...

          هنگام ِ نوشِمان  ِبکام!،

          فراموشِمان میشود!،  که یک جام! _

          ببانگِ  نیک-آرزوئی!،  برای ِ دیگرَتنان!؛

          به لب  ِببَریم...

          وهنگام ِ  گرفتاری ِ هرکه از دیگری!، به دام! _

          یا دُچارگشتگی-ش  به سختی ِ َفرجام!؛

          تا بُناگوشمان!  گشاده  َگردَد نیش!.

            هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                          04,11,2008  Helsingør